EDITORIAL
ΦΩΤΕΙΝΗ ΔΟΞΑ
Δυστυχώς στις μέρες που διανύουμε, κυριαρχεί το φαινόμενο της καταναγκαστικής παιδικής εργασίας. Ένα φαινόμενο που αυξάνεται με γοργό ρυθμό και έχει απρόβλεπτες συνέπειες.
Υπάρχουν χιλιάδες παιδιά στον κόσμο που πέφτουν καθημερινά θύματα οικονομικής εκμετάλλευσης και όχι μόνο. Παιδιά που δουλεύουν σε σκληρές και επικίνδυνες δουλειές, αλλά και παιδιά που έρχονται παράνομα στην Ελλάδα, με στόχο την εκμετάλλευση τους από οργανωμένα δίκτυα διακίνησης παιδιών.
Κάτι θα πρέπει να γίνει, ώστε να βρεθεί κάποιος τρόπος να περιορισθεί το φαινόμενο, αν όχι να καταπολεμηθεί από την ρίζα του.
Η 12η Ιουνίου είναι μια μέρα που απλώς έρχεται να μας υπενθυμίσει το γεγονός και να μας ευαισθητοποιήσει όλους μας, συνειδητοποιώντας την ευθύνη που έχουμε απέναντι στην παιδικές ψυχές που υποφέρουν.
Σύμφωνα με την Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, ένα στα έξι παιδιά του πλανήτη εργάζεται σε κάποιο περιβάλλον που βλάπτει την σωματική και ψυχική του υγεία. Στο κόσμο υπάρχουν 73 εκατομμύρια παιδιά που εργάζονται σε ηλικία κάτω τον 10 ετών. Από αυτά τα 22 χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο, σκοτώνονται σε εργατικό ατύχημα.
Σύμφωνα με έκθεση της UNISEF, 171 παιδιά στον πλανήτη εργάζονται σε επικίνδυνες βαριές σωματικά δουλειές.
Στη Ελλάδα 50.000 ανήλικα παιδιά δουλεύουν σε πολύ μικρή ηλικία, ενώ 10.000 παιδιά κάθε χρόνο, εγκαταλείπουν την υποχρεωτική τους εκπαίδευση.
Στη Θεσσαλονίκη, περισσότερο από 400 παιδιά βρίσκονται τα τελευταία χρόνια να ζητιανεύουν στους δρόμους με διάφορους τρόπους.
Πρόκειται για παιδιά φτωχά, που δεν έχουν τα απαραίτητα χρήματα οι οικογένειές τους να τα ζήσουν. Τυγχάνουν θύματα οικονομικής εκμετάλλευσης, είτε από τους ίδιους τους γονείς, είτε από ξένους. «Τα παιδιά των φαναριών», όπως έχει επικρατήσει να λέγεται, πουλώντας χαρτομάντιλα ή καθαρίζοντας τζάμια αυτοκινήτων, όπως έχει επικρατήσει να γίνεται.
Παιδιά που εργάζονται σε σκληρές και επικίνδυνες δουλειές με εξοντωτικά ωράρια εργασίας από πολύ μικρή ηλικία, όπως για παράδειγμα σε ορυχεία, λατομεία, σε εργοστάσια με χημικά, σε αγροτικές εργασίες, σε οικοδομές κλπ. Σ’ αυτή την περίπτωση, ακολουθούν τα περισσότερα, το επάγγελμα του πατέρα τους, εγκαταλείποντας το σχολείο σε πολύ μικρή ηλικία.
Παιδιά ορφανά , άστεγα που ζουν μόνα τους στους δρόμους, γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από επιτήδειους.
Παιδιά που διακινούνται παράνομα στην χώρα μας, με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής και τυγχάνουν αντικείμενα εκμετάλλευσης όχι μόνο οικονομικής αλλά και σωματικής.
ΛΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ:
- Να υπάρξει καλύτερη αστυνόμευση και αυστηρότερα μέτρα προστασίας των παιδιών.
- Να υπάρξει καλύτερο νομικό πλαίσιο & η επιβολή αυστηρότερων ποινών, καταδικάζοντας τους υπεύθυνους.
- Να υπάρξει κρατική παρέμβαση, απαγορεύοντας με ειδικό νόμο τη παιδική εργασία.
- Να υπάρξει κρατική μέριμνα, με επιδόματα πρόνοιας κλπ.
- Να επιληφθούν οι φιλανθρωπικές οργανώσεις, προσφέροντας τους οικονομική βοήθεια κλπ.
- Να υπάρξει σωστή ενημέρωση για το θέμα αυτό.
- Να υπάρξει ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπό μας, καταγγέλλοντας τέτοιου είδους φαινόμενα.
Σίγουρα αν υπήρχε ο σεβασμός και το ενδιαφέρον από όλους μας, ίσως να βλέπαμε κάτι το διαφορετικό σε αυτή την περίπτωση. Ίσως να σώζαμε μια παιδική ψυχή. Αλλάζοντας ως άνθρωποι, βοηθούμε άμεσα και τον συνάνθρωπό μας.
